„Sérhver texti er byggður upp sem mósaík tilvitnana“: Um textatengsl LoveStar við rómantísku stefnuna, Pilt og stúlku og kveðskap Jónasar Hallgrímssonar

Þessi ritgerð er lögð fram til B.A. prófs í íslensku á Hugvísindasviði Háskóla Íslands. Fjallað er um skáldsöguna LoveStar (2002) eftir Andra Snæ Magnason. Í ritgerðinni er sagan skoðuð með hliðsjón af kenningum um textatengsl og paródíu. Dregið er fram hvernig Andri Snær vinnur markvisst með íslenskan bókmenntaarf í verkinu en ekki síst er gerð grein fyrir því hvaða þræði hann sækir til rómantísku stefnunnar og þá einkum til skrifa Jónasar Hallgrímssonar og skáldsögu Jóns Thoroddsens; Pilts og stúlku (1850). Fræðilegum forsendum ritgerðarinnar er gerð skil í tvískiptum kafla og í kjölfarið tekur við greining á sögunni. Í skilgreiningu á textatengslum er aðallega sótt í skrif Juliu Kristevu, Rolands Barthes og Géralds Genette en í umfjöllun um paródíu er meðal annars litið til kenninga Mikhail Bakhtín og Lindu Hutcheon. Í greiningunni er lögð áhersla á að draga upp skýra mynd af birtingarmynd paródíunnar í LoveStar og þeim mismunandi gerðum textatengsla sem tengjast Jónasi Hallgrímssyni og Pilti og stúlku. Með því að greina textatengsl og paródíu í verkinu kemur í ljós hvernig Andri Snær upphefur bæði fortíðina og eldri verk í sömu mund og hann skrumskælir hvort tveggja með yfirdrifnum lýsingum og ýktri persónusköpun